Papa maakt zijn medicijnen zelf
Papa had zijn medicijnen ingenomen die er altijd voor zorgen dat hij gek gaat doen, soms is dat leuk gek, maar het kan ook eng gek zijn. Ik vraag je hoe dat eruit ziet.
Privé: Natalie van Deursen 
Jezelf “blootgeven”
Hoeveel geef je van jezelf bloot als hulpverlener? Een veelbesproken onderwerp en daarnaast ook nog steeds een enorm taboe...
Privé: Janneke Hendriks
Merel
Had ik net 2,5 uur in de auto gezeten met je moeder om vervolgens een hele middag tegen de muur van hechtingsproblematiek op te lopen. Fijn dat je er was Natalie, succes met de terugreis! Binnen de jeugdzorg van nu zou ik er geen tijd meer voor hebben, ik wil niet eens nadenken over de gevolgen die dit voor jou gehad zou hebben.
Privé: Natalie van Deursen
Het etiket
Begeleiding is lief voor je, je voelt je zeker op momenten gezien en gehoord, maar je bent ook een “jeugdzorgkind”. Dat is ook zichtbaar, je draagt het elke dag met je mee, doordat er labels in je kleding zitten. Die zijn bedoeld om ervoor te zorgen dat begeleiding weet welke kleren van jou zijn, maar het maakt je anders dan anderen.
Privé: Natalie van Deursen
Liefde voor muziek
Hoe muziek en tatoeages verhalen geven over gevoeligheid, kwetsbaarheid, creativiteit, liefde en verbinding. Met een andere insteek komen tot intense en oprechte gesprekken.
Privé: Janneke Hendriks
Shitzooi
Als Eveline bij Dio thuis is, gaan ze samen hond Bumper uitlaten. Bumper moet vast alleen een plasje, hoopt Eveline.
Eveline Verburg
Die ene zaak
Niemand is perfect en dat weten we heel goed. Toch doen we ons vaak beter voor dan dat we zijn, als mens, maar zeker ook als professional. We willen deskundig gevonden worden, we werken vanuit ons hart voor de meest kwetsbaren in onze samenleving en dat schept verwachtingen en legt druk.
Privé: Natalie van Deursen
De deur staat altijd open
Standaard heb ik een tissuebox op mijn bureau. Voor de tranen die gelaten worden. Een keer heb je mij een tissue gegeven, voor de tranen van trots die ik heb gelaten voor jou.
Jennifer Cirpici
Een kijkje in het werkveld van een procesregisseur bij Veilig Thuis
In de ochtend begint de race tegen de klok. Op tijd op kantoor zijn. Ik neem als procesregisseur vanuit VTRR deel als vast tafel lid aan het Jeugdbeschermingsplein. De inbreng van de casussen is divers. Gisteravond heb ik alles al voorbereid.
Gast auteur