
Diego
“Dag grote vriend, ken je me nog?” vraag Eveline aan Diego zodra de celdeur open gaat. Hij kijkt haar even onderzoekend aan en schiet dan in de lach: “Jazeker mevrouw, van de kinderbescherming toch! Wat doet u nou weer hier?”
Eveline Verburg“Dag grote vriend, ken je me nog?” vraag Eveline aan Diego zodra de celdeur open gaat. Hij kijkt haar even onderzoekend aan en schiet dan in de lach: “Jazeker mevrouw, van de kinderbescherming toch! Wat doet u nou weer hier?”
Eveline VerburgEen prachtig verhaal over een jongen op weg naar volwassenheid, die ook zijn ouders iets belangrijks leert.
Gast auteurWat zou ik doen als ik zie dat het met mijn (volwassen) kind niet goed gaat? Welke keuze zou ik maken?
Yvon Arts‘Mevrouw van de kinderbescherming, weet u waar ik zit?’ Mijn eerste telefoongesprek met jou begon op een wonderlijke wijze. Natuurlijk wist ik waar je zat, dat was de aanleiding voor het spoedonderzoek. Met een gedwongen maatregel was je opgenomen binnen de psychiatrie. Ze zeiden dat je vanwege overbelasting in een psychose was beland. Al vond jij dat dit niet zo was...
Yvon ArtsOude patronen zijn hardnekkig en het herstel van vertrouwen vraagt tijd. Het is ouders dit weekend niet gelukt om Gaby te beschermen voor hun strijd. Met vallen en opstaan worden er zeker stappen gezet, maar wanneer ouders wat wiebelig zijn over hun eigen kunnen, heeft dit zijn weerslag op Gaby. Zij mist dan kaders en grenzen en gaat haar eigen veiligheid creëren door de strijd op te zoeken.
Natalie van DeursenCollin staat op het punt om naar Spanje te gaan. Maar hij is bang dat mensen hem vergeten. Zijn moeder maakt een boekje voor hem, vol verhalen en lieve woorden van alle mensen om hem heen.
Eveline VerburgAls Eveline een jongen op het politiebureau bezoekt, verwacht ze er weinig van. Maar er ontstaat onverwachts een heel mooi gesprek van mens tot mens.
Eveline VerburgOmgaan met social media: Deze uitdaging is voor ons als pleegzorgbegeleiders en opvoedingsondersteuners ook ingewikkeld. Zelf zijn we veelal ook groot geworden met hooguit een joekel van een Nokia met antenne in ons rugzakje. Hoe moeten wij dan onze pleegkinderen en pleegouders leren navigeren in die verwarrende wereld?
Katrien PersoonDe buurman zit buiten in de voortuin, het zonnetje schijnt, hij heeft een biertje in de hand en ik word begroet met de woorden: “kom jij maar eens ff lekker bij mij op schoot zitten schatje!” voorzien van bulderend gelach. Ik ben op dit soort momenten in mijn element, dan komt het volkse meisje in me naar boven die zich prima staande kan houden in dit deel van de stad, omdat ik hier zelf ook opgegroeid ben.
Natalie van DeursenTerug naar boven