Met 1-0 achterstand is Tommy aan het leven begonnen en het is hem niet gegund geweest om dat nog in te halen. Hij groeit op met onzekerheid, aanpassing en afwijzing. De teller staat op 28 verschillende plekken in 18-en-een-half-jaar. Als Tommy bij mij op gesprek komt, zie ik zijn lichaam verstarren als we voor de dikke deur van onze klinische spreekruimte staan.
Eveline Verburg
Als Eveline een jongen op het politiebureau bezoekt, verwacht ze er weinig van. Maar er ontstaat onverwachts een heel mooi gesprek van mens tot mens.
Eveline Verburg
De roep om zwaardere straffen weerklinkt in de media. Sommige reacties op internet doen denken aan middeleeuwse praktijken. ‘Aan de schandpaal’, ‘levenslang opsluiten’ of ‘alle gegevens bekendmaken’. Waarom het jeugdstrafrecht en ons rechtssysteem ooit is ingevoerd, lijkt te zijn vergeten.
Yvon Arts
Als de Officier van Justitie belt, verwacht ik dat ze me laat weten dat Joris is aangehouden en op het politiebureau zit. Maar Joris ligt buiten bewustzijn in het ziekenhuis. Samen met zijn Jeugdreclasseerder ga ik er heen. Hoe moet dit nou verder?
Eveline Verburg
Joris zit voor de zoveelste keer in de jeugdgevangenis. Hij is verslaafd. Helaas valt hij telkens terug en steelt hij om zijn verslaving te bekostigen. Hoe kunnen we hem nou het beste helpen?
Eveline Verburg
De politie belt om me nog even in te lichten over Kai, de jongen die ik zo op het politiebureau ga bezoeken. Ze maken zich best veel zorgen om hem, het delict waar hij van wordt verdacht is best ernstig, hij is nog jong en ze zijn bang dat het ‘een hele grote’ gaat worden.
Eveline Verburg
Soufian zag wel welke kansen hij heeft gehad en niet heeft gegrepen. “Ik vind dat wel dom van mezelf, als ik zo kijk naar al die zaken en hoeveel kansen ik kreeg. Als ik terugkijk was ik toen echt kinderachtig. Ik greep het niet met beide handen aan. Met één hand wel, maar de andere werd afgeleid door domme dingen.”
Eveline VerburgTerug naar boven