Maar hij slaat niet

De Netflix Original serie Maid laat in tien afleveringen zien wat je niet in woorden kunt vangen. Naast dat het heerlijk bingemateriaal is, draagt Maid ook een belangrijke boodschap. Namelijk hoe ingewikkeld huiselijk geweld is. Hoe het veel meer is dan alleen man-slaat-vrouw. Hoe het te maken heeft met controle, afhankelijkheid, macht, isolement. Hoe de angst voor wannéér het gaat gebeuren, groter kan zijn dan de pijn áls het gebeurt. 
> Do you wanna call the cops now? It’s not too late.
< And say what? That he didn’t hit me?

Maid laat zien dat huiselijk geweld niet van de een op de andere dag ontstaat. It grows, like mold.
De serie neemt je mee in hoe je er langzaam in verstrikt raakt. Totdat je er zelf in gaat geloven dat het (ook) je eigen schuld is. Dat je het er zelf naar gemaakt hebt. Dat de ander ook niet bepaald de loterij heeft gewonnen door met jou te eindigen. En wie denk jij dat je bent om weg te gaan van de shitshow waar jij zelf de hoofdrol in speelt?

Maid laat zien hoe moeilijk het is om voor jezelf te kiezen zonder een stabiel supportsystem om je heen. Hoe lastig het is om je los te weken van een leven dat je samen hebt opgebouwd. Jouw huis is zijn huis, zijn vrienden zijn die van jou. En dat als mensen je hun hulp aanbieden, je die ook eigenlijk niet aan wil nemen. Want, te trots. Want, schaamte. Want, ooit nog eens in een afhankelijkheids-positie gaan verkeren? Hell no.

Het laat zien hoe ingewikkeld ‘the social system’ is (in Amerika, maar in Nederland kunnen we er ook wat van). Om de huur te kunnen betalen moet je werk hebben. Maar om te werken, moet je je kind tijdens werktijden naar de opvang brengen (want hé, geen betrouwbaar en stabiel support system). Maar die opvang? Daar kun je je pas inschrijven zodra je een adres hebt in die wijk.
Het laat zien dat, hoe hard je ook vecht om nooit meer afhankelijk te zijn van de mensen om je heen, een systeem er voor kan zorgen dat anderen alsnog over jouw leven bepalen.

Maid laat zien hoe je níet snapt hoe sommigen keer op keer terug keren naar toxische relatie, maar je een paar maanden later zelf voor de tweede keer midden in de nacht voor de deur van de opvang staat.

Het laat zien hoe vaak je twijfelt. Want hij kan ook heel lief zijn. En hij doet echt zijn best. En je begrijpt zo goed hoe ook zíjn jeugd hem gevormd heeft en hoe hard hij daar tegen vecht. En jij bent ook niet altijd even makkelijk, toch?
Het laat zien hoe lastig het is om aan de mensen om je heen uit te leggen waarom je voor de moeilijke weg kiest. Zij zien hem alleen op zijn best. And you don’t leave a good man when he’s trying.

Maid laat zien hoe teleurgesteld je in jezelf kunt zijn. Want je had je zó voorgenomen om het totaal anders te doen dan je eigen ouders. Om er geen bende van te maken. Om jouw kind een stabiel en veilig leven te geven. Maar hé, intergenerationele overdracht is a bitch.

Maid laat zien hoe belangrijk het is om mensen om je heen te hebben die wel helpen, maar niet oordelen. Waarbij het veilig is om op hen te vertrouwen en te weten dat zij er niks voor terug willen. En waar je kunt gaan leren dat je daar ook op mag leunen. Mensen die snappen hoe je snakt naar ‘normaal’ en een omgeving proberen te creëren waarin je niet constant wordt gezien als ‘die vrouw die…’. Hoe belangrijk het is dat er een plek is waar je de ruimte hebt om heel even adem te halen. Waar je rust hebt, om vanuit eigen regie je leven opnieuw vorm te geven. Omdat je een stevig fundament nodig hebt om de cirkel te doorbreken. En een stevig fundament bouw je niet op vanuit overlevingsstand.

Deel dit artikel: