Minderjarig, minder oordelen

ActueelForensisch

Geschreven door Yvon Arts

Leestijd: minuten

Minderjarig, op zich zegt het woord al genoeg.
We zijn het allemaal geweest; jong, roekeloos, impulsief en geen benul van de consequenties die je gedrag konden hebben. Op zich niets vreemd aan. Totdat je minderjarig bent en verdacht wordt van strafbare feiten…

Alles wat zo logisch is aan minderjarig zijn, keert zich ineens tegen je. Je wordt omschreven als een beest of monster. Iemand die willens en wetens iets heeft gedaan. Vaak ook nog met kwade opzet. Alsof je de gevolgen kon overzien. Je ouders? Die zouden zich pas moeten schamen.

Jongeren die verdachte zijn in een strafzaak, worden tegenwoordig al veroordeeld, nog voordat de hele situatie duidelijk is. Dit alles maakt mij boos en verdrietig. Maar er is iets dat ik nog erger vind.

Zodra deze jongeren verdacht zijn, valt de bescherming, die zij normaal gesproken wel hebben, ineens weg. Op sensatie beluste media publiceren alles: volledige namen, foto’s en zelfs filmpjes van arrestaties. Wat op internet staat, kan niet meer worden verwijderd. Het blijft bestaan.

De roep om zwaardere straffen weerklinkt in de media. Sommige reacties op internet doen denken aan middeleeuwse praktijken. ‘Aan de schandpaal’, ‘levenslang opsluiten’ of ‘alle gegevens bekendmaken’. Waarom het jeugdstrafrecht en ons rechtssysteem ooit zijn ingevoerd, lijkt te zijn vergeten.

Nee, ik keur het gedrag van jongeren die delicten plegen niet goed. En ja, soms ligt het aan problemen rondom de opvoeding. Maar, het is niet voor niets dat rechtszaken tegen minderjarigen plaatsvinden achter gesloten deuren. Hun hersenen zijn nog niet volledig ontwikkeld. Zij overzien de gevolgen vaak juist niet. Ze leven in het moment en hé, toen leek het een goed idee. Ook moet ik de eerste ouder die de impulsieve acties in een puberbrein kan voorspellen én kan voorkomen, nog tegenkomen.

Wat als je kind hiervan het slachtoffer is? Wat als hij de dader is? Iedereen moet met de gevolgen leren leven. Zo’n situatie kent alleen verliezers. Wat ik zou willen, is dat mensen minder oordelen en eerst nadenken voor ze reageren.

Een misstap in je jeugd, kan je toekomst voorgoed verkloten. Of dat terecht is, dat is de vraag…

Deel dit artikel:

Uitgelichte afbeelding

Na ruim elf jaar als raadsonderzoeker, werk ik nu bewust op wat meer afstand. In mijn functie als procesregisseur heb ik regelmatig met jeugd te maken, maar vaak ook met volwassenen, die op hun beurt weer kinderen hebben. Dit brengt opnieuw interessante en complexe situaties met zich mee.
linkedin

Terug naar boven