#ikbenOpen Awareness week

Vandaag start de derde editie van de awareness week #ikbenOpen van 6 tot 13 oktober en Hart voor Jeugdzorg doet hieraan mee!
Een belangrijke week met als thema de mentale gezondheid en het belang om hier open over te praten met elkaar.
We zullen deze week artikelen publiceren rondom dit thema en geven een give-away weg!

De missie van #ikbenOpen:

“Iedereen wordt geboren met een fysieke en mentale gezondheid. Openheid over mentale gezondheid draagt bij aan het verminderen en voorkomen van psychische klachten. Is het niet ‘gek’ dat we kinderen en pubers wel leren dat het belangrijk is om te investeren in je fysieke gezondheid, maar niet in mentale gezondheid? Door te praten creëren we samen meer begrip, acceptatie en gelijke kansen voor een mentaal gezonder leven. Samen gaan we voor 365 dagen mentale gezondheid en zien iedere dag als een nieuwe kans om Nederland mentaal gezonder te maken.” – ikbenopen.nu

Het normaliseren van mentale klachten begint eigenlijk al bij het bespreekbaar maken met jeugdigen. Het is namelijk erg belangrijk, zo niet essentieel, dat wij hen leren dat het leven bestaat uit vallen en opstaan. Dat je je niet altijd ‘happy’ kan voelen. Dat het belangrijk is om erover te praten, je gehoord en gezien te voelen. Dat je het verdient om liefde te ontvangen en te geven. Vooral in de puberteit kunnen kinderen kampen met angsten, (school)stress, stemmingswisselingen, identiteitsproblemen, verdriet, negatieve gedachten (ben ik wel goed genoeg? Waarom leef ik eigenlijk?) enzovoort. Soms komen kinderen naar me toe en denken ze dat ze gek of raar zijn. Ineens kampen ze met gevoelens, die ze eerder niet of amper voelden. De puberteit is niet voor niets één van de moeilijkste fases van ons leven.
Ik vertel ze dan: je bent niet gek, je bent niet raar, je bent mens.

En ik geef hen een paar andere tips, zoals:

Ten eerste bestaat er niet zoiets als een perfect leven. Alleen omdat je op Instagram gelukkige momenten ziet, wil nog niet zeggen dat niemand met problemen te maken heeft. Iedereen zal zich wel eens down, eenzaam en verdrietig voelen. Of zich afvragen wat het nut van het leven is. Niemand kan zich altijd gelukkig voelen. Het is belangrijk om de mentale gezondheid te normaliseren en dat verdriet, angst, boos, blij en vele andere emoties, onderdeel zijn van het leven.

Ten tweede, met mentale klachten krijgt iedereen vroeg of laat mee te maken. Je buurvrouw, je leraar, de postbode en ja, ik ook. Op de één of andere manier. Helaas niet slechts één keer. Het is eigenlijk net zo normaal om af en toe buikpijn te krijgen. Want je hebt niet alleen met jezelf te maken, maar ook met je omgeving die invloed op je heeft. Je bent niet gek of raar, je bent gewoon een mens. Een mens dat kan voelen. En mens zijn en hersenen hebben is ons geschenk en soms ook een vloek. Het laat ons dromen, fantaseren en creëren. Het laat ons groeien, liefhebben en leren. Maar het kan ons ook angstig, verdrietig, boos en overbezorgd maken. Heb lief en doe het rustig aan met jezelf. Wees trots op jezelf. Jezelf en anderen liefhebben en vergeven, is één van de belangrijkste lessen in het leven. We hebben allemaal een pad dat we bewandelen tijdens onze tijd op deze aarde. Het is niet nodig en verspilde energie om het met anderen te vergelijken. Waardeer de mensen die het pad met je bewandelen, of het nu voor een korte of lange duur is. Alles gebeurt met een reden. Vaak weet je deze reden pas achteraf.

Tot slot, als er een dieptepunt is, zal er altijd een hoogtepunt volgen. Gevolgd door weer een dieptepunt en weer een hoogtepunt, enzovoort. Er bestaat niet zoiets als perfectie. Perfectie is een illusie. Helaas houdt onze samenleving van de perfecte levensverhalen. Mijn tip is om daar niet naar te streven. Stel je voor dat we allemaal perfect zouden zijn? Dat iedereen er perfect uitziet. Dat niemand ooit fouten zou maken. Hoe saai zouden de mensen en het leven dan zijn? Wat schept dan onze identiteit? We groeien van onze fouten. We leren onszelf en anderen beter kennen. Zonder de fouten en moeilijkheden zou niemand zijn waar ze nu zijn.
Traumatische gebeurtenissen kunnen je maken of breken. Kies ervoor om het je te laten maken.

Ik geloof dat je dat kan. Dat er vuur in je brandt die echt nog lang niet gedoofd is. Het enige wat je daarvoor hoeft te doen, is in jezelf te geloven. In je eigen kracht. Gelukkig hoef je dat niet alleen te doen. Erover praten met mensen die je lief hebt en professionals, zal je helpen.
Je bent nooit alleen.

Deel dit artikel: