Het zwarte blokje

Op 28 augustus schreef ik op LinkedIn een artikel over beroepstrots, dat ik vind dat we als jeugdzorgwerkers trots moeten en mogen zijn op ons werk. Gaat dan alles zo goed binnen de jeugdzorg? Zeker niet, ook ik kan een waslijst maken van dingen die niet goed gaan. Alleen, leren werkt volgens mij altijd en overal op dezelfde manier: wanneer je alleen maar aangesproken wordt op wat er niet goed gaat, dan is dit verre van helpend. Als het doel is dat het anders moet, dan gaat dit resultaat –door alleen in te zetten op het negatieve– zeker niet behaald worden.

Negatieve feedback zorgt bij de ander voor angst, angst zorgt voor het zoeken naar controle en wanneer de overleefstand eenmaal in werking is gesteld is het vertrouwen weg. Terwijl vertrouwen juist nodig is om met elkaar te kunnen en willen samenwerken. Als het lijntje met elkaar al heel dun was, is het uitbouwen van vertrouwen in elkaar cruciaal om te komen tot veranderingen.

Deze week ben ik gestart met een training in de Yucel methode en daar werd in een voorbeeld jeugdzorg benoemd als het grote zwarte blokje voor veel cliënten. Al ken je de methode niet, iedereen kan zich een voorstelling maken waar het grote zwarte blokje voor staat. Dan vraag ik me af: doen we zoveel fout met elkaar, is er alleen aandacht voor de negatieve verhalen of zijn we met elkaar een beetje vergeten dat iedereen positiviteit nodig heeft om te kunnen groeien?

Je kan de ander niet veranderen, dat moet vanuit diegene zelf komen. Je hebt wel invloed op de bijdrage die jijzelf levert aan, in dit geval de negatieve opinie over jeugdzorg. Het is voor veel mensen een automatisme, de focus leggen op wat er niet goed gaat. Wist je dat je voor 1 negatieve opmerking, ervaring of gedachte, er 5 positieve tegenover moet stellen om de gevolgen van die ene negatieve weer weg te werken?

Wat zou er kunnen gebeuren als we met elkaar vooral kijken naar wat er goed gaat. We deze positieve ervaringen als gereedschap gebruiken voor de zaken die verbetering vragen. We als beroepsgroep beter gaan zorgen voor onszelf. We onze krachten en talenten optimaal inzetten op de plekken waar we echt nodig zijn. We vanuit partnerschap samenwerken om te komen tot de veranderingen die nodig zijn voor de jeugdigen waarvoor wij elke dag weer tot het uiterste gaan? Wanneer we inzetten op het uitbouwen van successen, wat zou dan jouw eerste stap zijn?

Ik neem bij deze het besluit, dat ik als jeugdzorgprofessional geen zwart blokje meer ben, daar ga ik eens 5 andere kleuren tegenover zetten om dat éne blokje weg te werken.

Deel dit artikel: