Laura de Bruijn

Als gezinshuisouder kijk ik altijd naar de mogelijkheden en door de barrières heen die gevormd zijn door een verstoorde hechting. Ik zie het kind zoals hij of zij is, in de kern. Die kern probeer ik iedere keer weer aan te spreken. Op naar het gezonde, rekening houdend met de littekens. Op naar herstel. Dit zijn ook kinderen van de maatschappij.

Expertise: GGZ, hechtingsproblematiek, positief ouderschap, geweldloos verzet

Werkzaam als: Gezinshuisouder

web linkedin

Gezinshuisouder ben je 24/7. Er is geen pauze knop en daar verlang ik ook (bijna) niet naar. Mijn man en ik voeden zes kinderen op die niet meer thuis kunnen wonen. De redenen hiervoor zijn erg verschillend. Wat alle kinderen delen is een wens voor een fijne toekomst, ook al zien zij deze niet altijd voor zich. Een wens om gewoon mee te doen en te zijn. Om gezien te worden. Dat doen wij dan ook graag.

We wonen en werken in ons gezinshuis en voeren een gezinsleven zoals ieder ander, met wat extra obstakels. We voeden op met een rugzak aan methodieken, maar eten ook gewoon samen macaroni en kletsen over school.

Ik wil jullie graag meenemen in deze bijzondere wereld, waar jeugdzorg gezinshuiszorg wordt en ouderschap.
Waar alles elkaar raakt voor een betere toekomst, waar kinderen ‘zo gezinsmogelijk’ opgroeien.

Laatste artikelen van Laura

Actueel

Daddy issues

Het beeld dat regelmatig geschetst word is dat van een labiele jonge vrouw, die steun en waardering zoekt bij een man. Bij voorkeur wat ouder of misschien wel ‘gewoon’ stoer of ‘dominant’. Het is het beeld van een ‘needy’ jonge vrouw die zelf problemen heeft en dit projecteert op haar liefdes relaties en het word gevoed door de maatschappij.

Laura de Bruijn
Persoonlijk

Het leed dat het Woonplaats-beginsel heet

Ik wil jullie voorstellen aan ‘onze Puk’. Een heerlijk ventje, hij woont in ons gezinshuis. Puk woont hier perspectiefbiedend, dat wil zeggen; hij blijft hier wonen. Het perspectief ligt daarmee bij ons als zijn gezinshuisouders. Er is geen enkel contact meer (mogelijk) met zijn ouders. Zij hebben geen gezag meer.

Laura de Bruijn
Persoonlijk

Terug naar boven